Rozdział 2 "Za bardzo słodzi"

Pov. Justin.

Kiedy wybiła godzina pierwsza na zegarze w kuchni wyszedłem z domu. Pozwoliłem Cindy jechać ze mną, ale na miłość boską ile się można szykować? Zniecierpliwiony wszedłem do samochodu. Dla zabicia czasu postanowiłem zapalić.

Po pięciu minutach brunetka zaszczyciła mnie swoją obecności. Weszła do samochodu rzucając sportową torbę na tylne siedzenia. Była ubrana w czarne skórzane rurki, jakąś taką bluzkę co jej brzuch odkrywał. Dziewczyny jakoś nazywają to chyba, ale ja na takie gówna nie mam głowy. Do tego wszystkiego ubrała kurtkę w wzór moro i czarne conversy. Wyglądała cholernie dobrze. Nie powinienem tak uważać, ale jestem tylko facetem.

- Tak właściwie.- Dziewczyna odwróciła się w moją stronę.- To po co tam jedziemy?

- Dowiesz się na miejscu.

-Em okej?-Wyprostowała się i oparła na fotelu.- A co ze szkołą? Jutro jest piątek. W piątki się chodzi do szkoły.

Cholera. Całkiem zapomniałem, że ona nie skończyła tego gówna jeszcze.

- Usprawiedliwię cię czy coś.- Wymamrotałem wyjeżdżając na autostradę.

Cindy już się nie odzywała. Jedynym dźwiękiem w samochodzie była piosenka z radia. Kiedy na nią spojrzałem zobaczyłem  coś co mógłbym nazwać po raz pierwszy słodkim. Brunetka oparta głową o drzwi samochodu. Oddychała spokojnie przez uchylone wargi. Oczka miała zamknięte. Spała. Wyglądała jak mały aniołek. Choć nigdy nie wierzyłem w anioły.

Zatrzymałem się na poboczu. Wyszedłem z auta najciszej jak tylko potrafiłem i wyciągnąłem z bagażnika zielony koc. Okryłem nim małolatę żeby nie było jej zimno i ruszyłem dalej w stronę Los Angeles.

Pov Cindy.

-Cindy!

Ocknęłam się kiedy coś szarpnęło moim ramieniem. Spojrzałam przerażona, ledwo żywa w prawo, a tam stał rozśmiany tata.

-Ha, ha, ha!- Ziewnęłam przykładając dłoń do ust.

- No chodź już.- Powiedział wyciągając moją torbę z tylnych siedzeń.

-Nie chce mi się. Żółteczko mi jeszcze nie weszło.- Zaśmiałam się układając się do kontynuacji spania na fotelu.

-Ale ty jesteś upierdliwa.- Nagle poczułam jak para silnych ramion mnie podnosi.

-Ja chciałam spać!- Jęknęłam.

-Oh przestań Cindy. Będziesz spać w hotelu. Na łóżku.- Perspektywa łózka faktycznie wydaje się być bardziej wygodna niż siedzenia w samochodzie.

Nim się obejrzałam, a już byliśmy w środku budynku. To znaczy tak czułam po temperaturze jaka mnie otaczała, bo wciąż nie chciało mi się otworzyć oczu.

-Możesz ustać na chwilę o własnych siłach księżniczko?- Szatyn szepnął mi do ucha po czym powoli postawił mnie na ziemi. Otworzyłam oczy i je od razu zamknęłam. Światło z holu jak przepuszczam hotelu. Oślepiało mnie jak cholera. Musiałam kilka razy mrugać żeby w ogóle widzieć gdzie idę, a raczej gdzie idzie Justin. Podążałam zanim potykając się o własne nogi i tworząc dłonią „daszek” nad oczami.

Za dużym białym biurkiem siedziała recepcjonistka. Wydaje mi się, że mój ojciec był tu częstym gościem, ponieważ kobieta kiedy zobaczyła mojego tatę od razu wypięła swoje nie za duże piersi do przodu na co prychnęłam. Szatyn również musiał to zobaczyć, bo się lekko zaśmiał.

- Pokój na Justin Bieber.- Oh nie obeszło się bez zalotów mojego ojca. Puścił jej oczko na co zaczerwieniła się jak burak. Jej szminka na ustach wtopiła się w kolor policzków. Nerwowo wystukała nazwisko w komputerze. Wyglądała na góra trzydzieści pięć lat, a zachowywała się jak dwudziestolatka w pierwszym dniu swojej pierwszej pracy.

-Przepraszam bardzo, że pana nie poinformowana wcześniej, ale nagle w ostatnim pokoju z dwoma łóżkami była awaria. Zostały tylko pokoje z łóżkiem małżeńskim.

O nie, nie. To gdzie ja teraz będę spać?

- To poproszę ten jeden pokój z łóżkiem małżeńskim.

Co? Przysięgam, że jak to usłyszałam od razu całe moje zaspanie zniknęło i już ze szeroko otwartymi oczami patrzyłam na Justina, który się szeroko uśmiechał. To do brunetki za biurkiem to do mnie.

Chwycił kluczyki pośpiesznie od recepcjonistki i ruszył ze swoją i moją torbą do windy.

-Tato!- Nie zatrzymał się.- Justin!

-Tak słońce?

Słońce? Za bardzo słodzi ugh.

-Nie zamierzam spać z tobą w jednym łóżku.- Tupnęłam nogą co wydawało się być zabawne dla szatyna. Dla mnie też by było gdybym nie znajdowała się w tej żenującej sytuacji. Mam spać w jednym łóżku z własnym ojcem?

-No przecież cię nie zjem.- Westchnął.- Może.- To dodał z cwanym uśmieszkiem, a we mnie aż zawrzało. Boże drogi zlituj się.

Drzwi windy się rozsunęły Justin wszedł zapraszając mnie gestem ręki do środka. Weszłam nadal z naburmuszoną miną. Szaty cały czas był nieźle rozbawiony tą sytuacją. Znowu się zaśmiał dzięki czemu zaliczył uderzenie z łokcia w bok. Już mu nie było do śmiechu. Chyba jednak mam trochę siły, bo aż syknął z bólu.

-Nie musiałaś tak mocno.

-Musiałam.- Tym razem ja się do niego triumfalnie uśmiechnęłam.

Wysiedliśmy z windy i ruszyliśmy w poszukiwaniu pokoju numer 269. Kiedy już odnaleźliśmy drzwi do naszego pokoju, w którym jest NASZE WSPÓLNE łózko Justin otworzył, a ja bez słowa ruszyłam do łazienki. Nawet nie zwracając uwagi na to jakie jest wnętrze. Rozebrałam się do naga i weszłam pod prysznic. Gorąca woda spływała po moim ciele. Uspokoiła mnie. Lecz na nowo poczułam nieprzyjemny uścisk w żołądku kiedy sobie uświadomiłam, że moja piżama składa się z czarnych koronkowych majtek i czerwonej bokserki.

Cindy czym ty myślałaś jak się pakowałaś?

Zakręciłam wodę i wyszłam na zimne kafelki. Rozejrzałam się do o koła. Nie było nigdzie moich ciuchów. Brawo Cindy po raz drugi. Uderzyłam się w czoło. Plask odbił się echem po całym pomieszczeniu.

-Wszystko okej?- Usłyszałam głos Justina. Był chyba bardzo blisko drzwi bo go wyraźnie słyszałam.

-Tato.-Ugh jak to dziwnie brzmi.- Zamknij oczy, proszę.

-Czemu?

-No zamknij cholera!

Owinęłam się białym hotelowym ręcznikiem, który nawet nie jestem pewna czy zakrywał mi pośladki. Otworzyłam lekko drzwi wychylając najpierw głowę. Justin siedział na łóżku z przyłożonymi rękami do twarzy. Okej, więc spokojnie mogę podejść do torby, która leży przy szafie.

-Co się stało, że musze teraz jak idiota siedzieć z zasłoniętymi oczami?- Upewniłam się, że nie patrzy i ukucnęłam przy torbie.

-Zapomniałam ciuchów.- Zaraz po tym jak wypowiedziałam te słowa usłyszałam głośne wciągnięcie powietrza. Wstałam na równe nogi i spojrzałam na szatyna. Już nie miał zakrytych oczu. Jego usta były uchylone, a oczy szeroko otwarte. Czułam się zawstydzona? Zawstydzona to mało powiedziane.

 Przecież mówiłam idiocie żeby nie patrzył.

-Miałeś nie podglądać!- Wyrzuciłam ręce w powietrze. Jednak szybko znów złapałam ręcznik. Brakowało mi tego żeby mi on jeszcze spadł. Bez słowa ruszyłam do łazienki się ubrać.

Ubrana usiadłam jeszcze na kafelkach. Musiałam ochłonąć.

 Po kilku minutach wstałam i jeszcze wymyłam zęby i wyszłam z pokoju. Panował półmrok. Jedynie świeciła się mała lampka. Justin leżał lub już spał po prawej stronie. Leżał na samym kraju łóżka. Jeden ruch i może spaść na ziemie. Ostrożnie położyłam się po lewej stronie łóżka i zgasiłam lampkę. Mimo wszystko czułam się niekomfortowo.

 Także przysunęłam się jak najbliżej krańca łóżka. Chyba będzie lepiej jak pójdę spać na ziemie. Ewentualnie na skórzaną kanapę obok komody. Kiedy nie aż tak zły pomysł pojawił się w mojej głowię nagle poczułam gwałtowny ruch na łóżku. Następnie silne ramiona wokół mojej talii, które przycisnęły plecy do ciepłego torsu mężczyzny.

***

Jak Wam się podoba? 

Chciałabym Wam podziękować z całego serca! Wybiło już 1500 wyświetleń! Właśnie z tego powodu dodaje już dzisiaj rozdział w ramach podziękowań :)

Mam do Was małą prośbę. Jeżeli macie swoje blogi moglibyście pomóc mi i wstawić link do tego opowiadania? Bardzo mi zależy żeby go rozsławić.  (lol xd) xxx
O ! I jeszcze przypominam o zakładce "Informowani". Podawajcie tam swoje Twittery lub Aski to będziecie informowani o rozdziałach.

10komentarzy = Nowy rozdział ! :D